Aba, geçmişte deve, öküz ve at tüyünden, keçi kılından ve koyun yününden dokunan özel bir kumaştan yapılan erkek giysisidir. Kolsuz bir giysi türü olan ve dize kadar uzanan abanın önü ve arkası da kapalıdır. Baştan ve kollardan geçirilmek suretiyle giyilir. Şimdilerde suni boyalarla boyanarak ve polyester ipliklerle dokunarak üretilen abalar; geçmişte toprak, mor boya, ceviz kabuğu, ceviz kökü, heylangoz yaprağı, sumak yaprağı, meyve, kızılcık otu gibi kök boyalarla boyanırdı. Abalar, yörelerine göre, Humus Abası, Maraş Abası, Urfa Abası, yerli aba (Boz Aba, Kırmızı Aba, Lacivert Aba, Siyah Aba) gibi adlar alırken; boyuna, desenine ve malzemesine göre de sırmalı aba (tahtalı aba, sandıklı aba, zincirli aba, kandilli aba, kurbağalı aba), kıl aba, koron abası, siyah aba, çuha aba, uzun boy aba, kısa boy aba şeklinde isimlendirilirdi. Bütün bu işlemler, sıradanlıktan uzak bir titizlikle sürdürülürdü. Çünkü boyaların, kullanılan iplerin, dokunan desenlerin giyen kişinin toplumsal statüsüyle ilgili bir dili vardı. Varlıklı insanlar için ipek ve çuhadan seçkin motiflerle dokunurken, sıradan halkın giydiği abalar daha az motifli ve daha kaba dokunurdu.